دلم برای کودکی ام تنگ می شود... - گردشگران شاد

به گزارش گردشگران شاد، خبرنگاران در فارس - سعیدرضا کامرانی: دوران کودکی را هر کسی به نوعی تجربه می کند، حتی کسانی که آن دوران را به سختی گذرانده اند، از این دوران به نیکی یاد می کنند. من نمی توانم آن خنده ها و دلتنگی های بچگانه را که خیلی هم زود گذشتند، فراموش کنم و شاید همین هاست که دوران کودکی را برایم جذاب می کند.

بچه که بودم دوست، داشتم هر چه زودتر بزرگ شوم و امروز حسرت آن دوران را می خورم. من بزرگ نشده ام بلکه فقط دوران کودکی ام را از دست داده ام. در آن روزها آرزوهای بزرگم، چیزهای کوچکی بودند که خیلی زود به آنها دست پیدا می کردم ولی در بزرگسالی آرزوهایم آنقدر بزرگ اند که برای به دست آوردنشان باید سال ها تلاش کنم و گاهی هم دست نیافتنی اند.

گاهی دلم برای کودکی ام تنگ می شود و تشنه کودکی ام می شوم، آن کودک پُرنشاطی که خود را در آغوش مادر می انداخت و از شانه های پدر بالا می رفت. دلم می خواهد مادر، دوباره موهایم را شانه کند و دستان پینه بسته و نوازشگر پدر را بر سرم احساس کنم.

در آن روزها کنار دار قالی مادر، ساعت ها با یک تکه نخ رنگی سرگرم می شدم ولی حالا نمی دانم با هزاران کلاف سردرگم چگونه روزگار بگذرانم. یادش بخیر در آن روزهای کودکی، چقدر خوش می گذشت ولی نمی دانم چطور شد که یک باره بزرگ شدم و آن روزها تمام شد. یادم می آید که چقدر بی دلیل می خندیدم و امروز نمی دانم آخرین خنده هایم چه زمانی بود.

دلم هوای دوران کودکی می کند. دوست دارم روزهای کودکی ام می آمدند تا اسباب بازی هایی را که در حسرتشان بودم برای خودم می خریدم. می خواهم کودک باشم تا مثل حالا، بغض هایم را بی صدا نخورم. دلم می خواهد عمو زنجیرباف را صدا کنم و فریاد بزنم که دیگر زنجیر نبافد. دلم برای کتاب ها و مجله های بچگانه تنگ شده است. دوست دارم مثل آن روزها، برگ های کتاب های نو را ورق بزنم و یواشکی از بوی کاغذهایش لذت ببرم.

دلم برای دیدن همبازی هایم لک زده است، برای عروسکی که در مهد کودک جا گذاشتم و در فراقش تا صبح نخوابیدم. حالا نمی دانم دوستانم کجایند و عروسک کودکی ام کجا جا مانده است! راستی من گُم شده ام یا عروسک هایم؟ کاش می شد مداد پاک کن، عروسک و دفترچه پاره کودکی ام را در قابی از خاتم شیراز می گذاشتم و بر تارک اتاقم آویزان می کردم. نمی دانم چرا از سن و سالم، دلم می گیرد! کاش می شد از روزگار بزرگسالی فرار کنم و به دنیای کودکی بروم.

کاش دلم برای کودکی ام تنگ نمی شد...