مسئولان نبود اعتبار را بهانه نکنند - گردشگران شاد

به گزارش گردشگران شاد، حمید نصرتی- خبرنگار: گفته می گردد معلولیت ناتوانی نیست، زمانی این گفته درست است که امکانات مناسب برای جامعه هدف توان یابان در شهرها مهیا گردد نه آن که شعار بدهند و به وعده ها عمل نکنند.

توان یابان جسم و روحی قوی دارند اما آنان نیز مانند هر شهروند دیگری به همکاری، همدلی و تعامل مسئولان در برآوردن احتیاجهای قانونی شان احتیاج دارند. اجرای قانون نیز برای همه الزام آور است. این عباراتی است که مدیرعامل جامعه معلولان استان زنجان در شروع صحبت هایش در گفت وگو با خبرنگار گردشگران شاد درباره مسائل پیش روی توان یابان زنجان به کار می برد و می افزاید: یکی از سختی های زندگی در شهرها به خصوص در زنجان نبود وسایل شهری (ناوگان عمومی شهر) مناسب برای رفت وآمد توان یابان است. اصلا ناوگان عمومی شهر زنجان مناسب رفت وآمد توان یابان نیست. مسئولان شهر زنجان در دوره چهارم شورا قول دادند و مصوب کردند که یک دستگاه اتوبوس را برای توان یابان مناسب سازی نمایند که معین نیست فعال است یا نه همان یک دستگاه اتوبوس هم اگر فعال باشد، کفاف جامعه توان یاب زنجان را نمی دهد.

مهدی قنبری موحد می گوید: حتی افراد سالمند هم در عبور از بعضی موانع شهری مانند پل ها، جوی ها و ورودی اداره ها با مشکل مواجهند. حالا در این شرایط یک توان یاب را تصور کنید که با جایگاه چرخدار یا با وجود داشتن عصایی در دست چطور باید در شهر زنجان تردد کند. این افراد رنج بسیاری را تحمل می نمایند و برای عبور از موانع شهری با خطرهای بسیاری مواجهند. وی ادامه می دهد: دیگر مشکل توان یابان در شهر زنجان نبود سامانه های بهداشتی مناسب است. وقتی توان یابی برای رسیدگی به امور زندگی و کاری از منزل بیرون می آیند باید بتواند در هنگام ضرورت از سامانه های بهداشتی مناسب استفاده کند، اما چنین امکانی در شهر مهیا نیست. حتی بعضی دستگاه ها برای تحقق این هدف امکانات لازم را مهیا نموده اند اما نصب نشده است.

با محدودیت هایی که در شهر برای توان یابان وجود دارد آنها باید به ناچار در خانه بمانند و انجام امور خود را به دیگران بسپارند. این مسئول خاطرنشان می نماید: توان یابان هم مانند همه اقشار جامعه باید تحصیل نمایند، اما مراکز آموزشی شهر زنجان امکانات لازم را در این زمینه فراهم ننموده است. در این زمینه نیز سد دیگری پیش پای توان یابان زنجان وجود دارد، اما توان یابان با اداره پولادین خود همه این سدها را پشت سر می گذارند و به مسئولان گوشزد می نمایند آنها نیز باید برای کاستن مسائل این جامعه هدف طبق قانون جامع معلولان همتی روزافزون تر داشته باشند و کمی از مسائل آنان برای حضور در اجتماع که حق آنان است، بکاهند.

• انجام کارهای بانکی

مدیرعامل جامعه معلولان استان زنجان می گوید: توان یابان حتی برای انجام امور بانکی خود با مسائل متعددی مواجهند. هیچ یک از دستگاه های عابربانک گویا نیست یا اگر هست خطوط بریل مناسب برای معلول یا توان یاب ندارد و بعضی از آنها هم پله دارند. خرید روزمره را که هر شهروندی با سهولت انجام می دهد، توان یاب باید با سختی به خاتمه برساند، چراکه در مراکز خرید امکانات مناسب برای توان یابان وجود ندارد. اگر توان یاب همراه نداشته باشد به چه روشی باید از این مراکز خرید کند؟ مگر قانون نوشته و مصوب نمی گردد که مسائل شهروندان را رفع کند، پس چرا بعضی مسئولان برای اجرای قانون جامعه معلولان به بهانه های مختلف تعلل می نمایند یا آن را ناقص اجرا می نمایند؟

وی تصریح می نماید: بهره مندی از خدمات درمانی دیگر حق عمومی توان یابان است، اما اکثر مراکز خدمات درمانی زنجان که در نقاط پرترافیک شهری نیز قرار دارند آسان بر ندارند. مسائل مراکز درمانی زنجان برای توان یابان به اینجا ختم نمی گردد مطب ها نیز امکانات لازم را برای توان یابان ندارند، البته ناگفته نماند بعضی پزشکان دوراندیش زنجانی برای یاری به جامعه توان یاب شهر اقدام هایی انجام داده اند که اندک است و کفایت نمی نماید. قنبری موحد می افزاید: مسئولان دائم از سفر و گردشگری صحبت می نمایند، اما هیچ کس نمی گوید چرا حقوق توان یابان که در قانون هم به صراحت به آن اشاره شده است، در این حوزه اجرا نمی گردد مگر در قانون تأکید نشده است که هزینه سفر برای توان یابان باید نیم بها محاسبه گردد. اگر توان یابی بخواهد از این حق استفاده کند، چطور باید بین شهرهای کشور سفر کند؟ کدام اتوبوس یا ناوگان ریلی و هوایی امکانات لازم را برای مسافرت توان یابان فراهم نموده است؟ لطفا اطلاع رسانی نمایند تا جامعه توان یابی زنجان از آن استفاده کند.

مدیرعامل جامعه معلولان استان زنجان در پاسخ به این سوال خبرنگار گردشگران شاد که با این همه مشکل و اجرا نشدن قانون توان یابان چه اقدامی برای عمل به قانون انجام داده اید، می گوید: سال 83 قانون جامع حمایت از معلولان تدوین شد، در این قانون همه حقوقی که برای جامعه معلولان لازم الاجراست آمده، سوال این است که چرا متولیان و مخاطبان این قانون را اجرا نمی نمایند یا کامل اجرا نمی نمایند؟ این قانون حتی در دهه 90 هم بازنگری شده است تا اگر حقوقی از جامعه توان یابی بر زمین مانده است مغفول نماند. مسئولان اگر بخواهند می توانند ردیف اعتبار اجرای این قانون را فراهم نمایند، نباید با توجیه نبود اعتبار از اجرای این قانون شانه خالی نمایند.